zaterdag 29 november 2008

Poging negentien


Van zodra ik mijn ipod had aangeschaft ben ik lid geworden van last.fm zonder goed te beseffen hoeveel informatie de toepassing opslaat. Pas na een tijdje ben ik mijn account en de opgeslagen gegevens gaan verkennen. Ik was meteen verkocht, maar ook wat geschrokken van de hoeveelheid persoonlijke informatie die je vrijgeeft. Intussen blijk ik al meer dan 3000 liedjes te hebben "gescrobbeld" en een aantal muzikale ontdekkingen heb ik te danken aan de muziekbibliotheken van andere gebruikers die dezelfde smaak als ik blijken te hebben. De achtergrondinformatie, discografieën en video's die je er meteen bijkrijgt, zijn meegenomen en bewijzen nu en dan hun nut.
Het feit dat je naar iets luistert dat op dat moment ook in Japan door een andere gebruiker wordt gesmaakt, heeft iets onwerkelijks. In tegenstelling tot Benvandebib heb ik nog niet gemerkt dat de toepassing de werking van mijn iTunes zou vertragen. Ik ben alvast overtuigd en zou last.fm niet meer kunnen missen. In de zijbalk vind je intussen mijn laatst beluisterde muziek en een lappendeken van mijn favoriete albums.
Voor bibliotheken met een muziekcollectie (de onze dus niet) lijkt mij een integratie van de vele links die last.fm aanbiedt met de bibliotheekcatalogus evident.

Geen opmerkingen: